Śmierć za granicą

Pierwszym dokumentem jaki należy uzyskać jest zgoda Starosty Powiatowego lub Prezydenta Miasta właściwego dla miejsca pochowku zmarłego na sprowadzenie zwłok. Aby ją uzyskać należy przedłożyć w Urzędzie Sanu Cywilnego odpowiedni wniosek, do którego dołącza się przetłumaczony na język polski akt zgonu (wraz z adnotacją, że przyczyną śmierci nie była choroba zakaźna). Akt zgonu musi zostać przetłumaczony przez tłumacza przysięgłego. We wniosku zawiera się dane członka Rodziny, który występuje o zgodna transport oraz dane osoby zmarłej.

Po konsultacji z przedstawicielem Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej Starosta lub Prezydent Miasta wydaje zgodę na wwóz ciała osoby zmarłej do kraju.

Po uzyskaniu zezwolenia od Starosty, reprezentujący Rodzinę zakład pogrzebowy zwraca się do konsulatu RP w kraju, w którym miał miejsce zgon

o pozwolenie na wywiezienie zwłok. W zależności od kraju mogą być wymagane dodatkowe dokumenty (np. zaświadczenie, że trumna nie zawiera niczego oprócz zwłok ludzkich).

Proces przewozu regulowany jest przez międzynarodowe procedury dotyczących budowy trumny (zalutowana, metalowa trumna wyposażona w warstwę chłonną), konstrukcji samochodu i przewożonej dokumentacji.

Transport zwłok musi odbyć się niezwłocznie po uzyskaniu wymaganych zezwoleń. W przypadku, gdy Rodzina nie jest w stanie pokryć kosztów związanych z transportem ciała, zmarły może zostać pochowany w miejscu zgonu, na koszt państwa, w którym doszło do zdarzenia.